Category: Literatuur

Het gebeurt niet vaak, maar toch af en toe, dat je in de auto blijft zitten nadat je reeds lang op je bestemming bent aangekomen, om een interview op de radio tot het einde te beluisteren.

Zo overkwam het me toen ik naar de Egyptische schrijver Alaa el-Aswany aan het luisteren was op de BBC. Het was ten dele door het timbre van zijn stem, ten dele door de grappige manier waarop hij Engels praatte, maar vooral door wat hij zei, dat ik achter het stuur van de wagen bleef plakken. Wauw, zo’n man zou best wel mijn tandarts mogen zijn!

“Friendly fire” is zijn nieuwste boek, bestaande  uit een aantal kortverhalen, en zeker het lezen waard, maar toch zou ik je willen aanraden “The Yacoubian Building” eerst te lezen. In dit gebouw had de schrijver in het echte leven zijn tandartspraktijk. Mocht ik in Caïro wonen, ik zou de building zeker gaan bezichtigen.

Continue reading “Alaa el-Aswany”

In 2007 heb ik meerdere malen Zuid-Soedan bezocht. In de hoofdstad, Juba, sliep ik aan de oever van de Nijl in een primitief tentenkamp (Heron Camp) voor de prijs van een luxueuze kamer in één van de betere hotels op de rest van deze aardkloot. In het aanpalende restaurant (Da Vinci) at ik er op het terras een eenvoudige maaltijd  met zicht op Zuid-Soedanezen die hun gevoeg deden aan de rand van het water. Op straat werd je begroet door uitgebrande vrachtwagens en kapotgeschoten tanks.

Ik herinner me nog precies het moment waarop ik dacht: “Wat is hier in godsnaam allemaal gebeurd?” Ik stond voor de deur van de Secretaris-Generaal van het Ministerie voor Regionale Samenwerking en wou gehoor geven aan zijn bevel om binnen te komen. Alleen had de deur geen klink meer, maar slechts een groot gat waarin je je hand kon steken om de deur open en toe te trekken.

Continue reading “Uit de boekenkast”

Ik zat tussen kerst en nieuw op Zanzibar maar verdwaalde in de onderwereld van Bombay (Mumbay).

Ik liep door de nauwe straatjes van Stonetown maar verbleef in de sloppenwijk van Prabaker.

Ik zag het “Huis der Wonderen” maar dacht aan “Madame Zhou’s Palace”.

Ik hoorde Swahili maar verstond Marathi.

Ik zwom tussen de dolfijnen maar werd omarmd door vriendelijke beren.

Ik passeerde ontelbare politiecontroles maar was slechts bang voor de gevangenis van Arthur Road.

Ik genoot van een biertje in Livingstone’s bar maar betaalde in Leopold’s café.

Continue reading “Shantaram”

Sommige boeken verspreiden zich als een olievlek. “The Kite Runner” (“De vliegeraar” in het Nederlands) van Khaled Hosseini is zo’n boek. Het aantal huiskamers waar deze roman ontbreekt in de boekenkast wordt steeds schaarser. En terecht, want zelden heb ik een boek gelezen dat zo ontroerde, een boek waarbij menig traan zich mengde met het kille water van de badkuip waarin ik alweer veel te lang gelezen had.

“De helaasheid der dingen” van Dimitri Verhulst is dan weer van een heel ander kaliber. Dit boek over een donkemansfamilie uit Reetveerdegem laat je veelvuldig schateren. Nooit meer zal ik naar de “Tour de France” kijken zonder daarbij te denken aan de wel heel speciale invulling van dit gebeuren door nonkel Potrel uit die familie.

Continue reading “Warm aanbevolen vakantielectuur (2)”

Hoeveel romans ken je die je sneller wenst le lezen dan je ogen toelaten? Hoeveel romans ken je waarbij je zo nu en dan een alinea overslaat, om vlugger te weten hoe het de personages vergaat? En dan even later terug haastig die alinea opzoekt om er toch maar zeker van te zijn dat je niets wezenlijks hebt gemist.

Uit het hoofd ken ik er nu drie. “The Quincunx” (van Charles Palliser) en “Honderd jaar eenzaamheid” (van Gabriel García Márquez) zaten reeds geruime tijd in mijn geheugen gegrift, maar nu kan ik daar makkelijk “Half of a Yellow Sun ” (van Chimamanda Ngozi Adichie) aan toevoegen.

Continue reading “Warm aanbevolen vakantielectuur”