Am I proud? Yes I am!
Peter
Astrids Proclamatie
Year: 2016
It is a race to the bottom
Er is net een interessante paper uit van het Bureau van de Mensenrechten (UN OHCHR) over de aanvallen op hospitalen en de toepasbare rechtspraak. U vindt deze paper << hier >>. Het is duidelijk dat deze korte paper ingegeven werd door de recente vernielingen van medische eenheden in Syrië, inzonderheid Aleppo. Het objectief van deze paper is het bijbrengen/herhalen van kennis over het toepasbaar recht in geval van aanvallen op medische faciliteiten opdat die in de juiste bewoordingen zouden worden veroordeeld.
Kort samengevat ziet het toepasbaar recht er als volgt uit:
In termen van wettelijke toepasbaarheid is het conflict in Syrië te beschouwen als een niet-internationaal gewapend conflict (“… the treshold of involvement necessary to be classified as an international conflict is generally considered as not having been met in Syria”). En dus zijn de Syrische overheid en de andere partijen betrokken bij het conflict gebonden door het internationaal humanitair recht dat van toepassing is op een niet-internationaal gewapend conflict.
Kredietkaartenzwendel
Dat geloof je toch zelf niet. Ik ben ervaringsdeskundige op het gebied van kredietkaartfraude. Al meerdere malen hebben dieven op mijn kaart rijkelijk meegesurft, en dit telkens na een missie naar het buitenland.
Nu is het weer zover. Na mijn recente trip naar Bonn, doen enkele profiteurs zich tegoed aan het krediet op mijn MasterCard, met bestellingen in Duitsland, Frankrijk en Engeland.
Wat doe je in zo’n geval? Je belt Card Stop! Tot mijn verrassing – maar vooral tot mijn ergernis – krijg ik de boodschap dat het 07-nummer een betaalnummer is, en als ik niet wens te betalen dat ik moet inhaken. Zo krijg je toch alleen maar het gevoel van een tweede maal opgelicht te worden, niet?
Provodnitsa
Haar ogen schoten vuur, uit haar mond stroomde lava. We hadden het aangedurfd de deur van de treinwagon bij het binnenkomen van de restauratiewagen niet afdoende te sluiten. Een kakafonie van scheldwoorden stroomde over ons heen. We bleven behoorlijk zen, maar ons besluit stond toen al vast: de rest van de trip – vier dagen en vier nachten – zouden zonder warme maaltijden van de Russische spoorwegen zijn. We zouden voortaan ons eten langs de spoorweg sprokkelen, telkens de Trans-Siberische trein een station aandeed, en de moedertjes van Rusland de wagons omsingelden met kinderwagens volgepropt met voedingswaren.
Trans-Mongolian Railway pastime
Wat er is meer ontspannend dan een goed boek op de trein? Ik had tijdens ons recent treinavontuur van Moskou naar Beijing – maar dat wist ik bij vertrek nog niet – drie pareltjes meegenomen. Ik heb ze verslonden gedurende de zes dagen en zes nachten in primitieve slaapcouchettes, en dit ondanks de regelmatige afleiding door stuurse provodnitsas (= grofgebekte Russische manwijf treinbegeleiders).
Nicole Krauss – De geschiedenis van de liefde
In de geschiedenis van de liefde zijn er meerdere verhaallijnen. Vooreerst volg je Leo Gursky, een aandoenlijke oude man die iedere avond tegen zijn radiator tikt opdat zijn bovenbuur zou weten dat hij nog leeft. Verder is er Zvi Litvinoff, een jeugdkameraad van Leo Gursky, die naar Valparaiso in Chili emigreerde. Hij is de auteur van het boek: “De geschiedenis van de liefde.” En, tot slot is er Alma, die vernoemd is naar een hoofdpersonage in het boek van Litvinoff. Haar jong gestorven vader gaf dit boek lang terug aan haar moeder cadeau. De moeder krijgt nu de opdracht van een onbekende man om het boek te vertalen.
Dream on
Hé, we zijn er niet, we zijn even op vakantie aan het wegdromen over wat dit aards bestaan meer te bieden heeft dan werk, eten en slapen.
Peter
De Polgar zusters
Laten we het eens even over schaak hebben. Zo los uit de pols en zonder hulp van Google of Wikipedia weet ik het volgende: eerst was er Bobby Fisher, geniaal maar waarschijnlijk ook een beetje gestoord. Hij versloeg de Russische grootmeester Boris Spassky. Na Fisher kwam Anatoly Karpov, de man van het Russisch establishment. Hij zou zowat 10 jaar aan de top blijven om daarna van de troon gestoten te worden door enfant terrible Garry Kasparov. Deze laatste bleef zowat 20 jaar nummer één.
Digging for gold…
Het is nog eens tijd voor een raadsel.
Er zijn drie koffers:
-
- in een koffer zitten 100 goudstukken;
- in een andere koffer zitten 50 goudstukken en 50 zilverstukken;
- en in een derde koffer zitten 100 zilverstukken.
Nu zegt men jou dat de labels zoals ze hierboven geplaatst zijn, allemaal foutief zijn. Geen enkel label is juist geplaatst. In koffer A zitten dus zeker geen 100 goudstukken, enz.
Vervolgens mag je één willekeurig muntstuk uit een van de koffers halen en op basis daarvan kiezen welke koffer je wenst te houden. Uiteraard wens je met de koffer met de 100 goudstukken naar huis te gaan!
Hoe ga te je te werk?
Peter
P.S. En voor zij die niet van puzzelen houden en tegelijkertijd beseffen dat er ook nog zoiets is als immaterieel goud, is er volgend muziekje:
Love Letta to de Worl’
Een tattoo is niet aan mij besteed. Toch sta ik sympathiek tegenover onderstaand Amerikaans initiatief.
“Love Letta to de Worl’” is een gedicht van Frank X Walker. Het is een ode aan onze planeet. Het leuke is dat er nu een project loopt waarbij mensen delen van versregels van dit gedicht op hun lichaam laten tatoeëren. Op de website van “Love Letter to the World” kan je elk deel van een versregel aanklikken en krijg je een suggestie voor een bijhorend patroon. Dat kan je vervolgens afdrukken en naar je favoriete “tattoo parlour” brengen voor vereeuwiging op je lichaam!
Gentse fieste 2016
En ja, we hebben er weer van genoten, van de Gentse fieste. Geen fieste zonder een goed glas en zonder het gezelschap van goede vrienden en nauwe verwanten. 2016 mocht er zijn en we kijken al uit naar 2017. Geniet mee van een korte impressie van de editie 2016. En wie weet doen we het volgend jaar tezamen.
Peter