In deze fragiele wereld hou je maar beter vast aan wat echt belangrijk is. Laat vriendschap niet verwaaien!
Peter
Year: 2016
John Cal… coen
Ja, de man staat er dus nog steeds. Hij is 74 en zijn stem is nog even krachtig en doordringend als voorheen. Ik heb het over John Cale. Aan zijn muziek was ik ooit verslingerd, maar de set die hij gisteren afwerkte op Gent Jazz, kon me niet bekoren. John Cale en zijn band experimenteerden teveel naar mijn goesting met “noise” en “bruitage”. Ook verkrachtte hij sommige van zijn beste nummers door er een langgerekt kalkoengesnater aan toe te voegen. De man heeft één goede song gebracht: het bisnummer weliswaar. “Waiting for my man” werd dan ook op de klassieke en herkenbare manier gebracht. Ware het niet dat onze kaarten gratis waren, ik vroeg mijn geld terug.
To brexit or not to brexit
Weet je, zondag 26/6 was het al heel wat minder. Die hele brexit-historie was al naar de vierde pagina van de zondagskrant afgezakt. En nu donderdag 30/6 zijn de beurzen al nagenoeg helemaal hersteld. Ik hecht dan ook weinig geloof aan al die economische doemscenario’s. Dat zal nog wel meevallen. Handelaren en bedrijven zijn in dit soort zaken pragmatisch genoeg om de boel draaiende te houden.
Fanta nostalgie
Het is aan mij voorbij gegaan. Het favoriete drankje uit mijn kinderjaren vierde in 2015 haar 75ste verjaardag. Fanta verscheen bij ons op tafel in die typische geringde 1-liter fles. Toen de kleur veranderde van fel oranje naar troebel geel, vond mijn moeder dat het welletjes was geweest. Fanta werd vervangen door Trudo appelsap, een meer natuurlijk product.
Over de liefde …
Met te lezen ontdek je het leven. Literatuur kan je in een parallelle wereld werpen waarin je meer over het aardse leven leert dan je dagelijkse ervaringen. Laten we eens kijken of volgende twee boeken ons iets hebben aangebracht. En als het al iets is, dan zal het wel over de liefde zijn.
‘Amerikanah’ van Chimanda Ngozi Adichie
Laat mij maar meteen beginnen met het eindoordeel. T.o.v. het vorig boek dat ik van deze auteur las: ‘Half of a Yellow Sun’ is ‘Amerikanah’ slechts… ‘half as good’. Ik ging alvast niet slapen met het idee: morgen lees ik verder.
‘Amerikanah’ vertelt het verhaal van twee geliefden – Ifemelu en Obinze – die na het middelbaar in dictatoriaal Nigeria gescheiden worden. Ifemelu komt in de Verenigde Staten terecht en krijgt er onvermijdelijk te maken met het begrip ras. Ze begint er zelf een blog over. Obinze gaat naar Engeland en ervaart er de moeilijkheden om er aan een verblijfvergunning te geraken. Zullen ze elkaar ooit nog treffen? Ja dus, en nog wel in Nigeria, maar zal hun liefde nog een kans krijgen?
Ergens in het boek staat dat juist omdat blanken vaak geen probleem hebben met het begrip ras dit precies bewijst dat ze geen zwarten zijn, anders zouden ze er wel anders tegen aan kijken. Was dit nu de reden waarom ik zoveel moeite had met de vele passages over ras? Slechts de laatste bladzijden van deze dikke turf hebben me echt geboeid.
Eat this, neoliberals
Ik heb zonet een << bijzonder boeiende en kritische tekst >> gelezen van het Internationaal Monetair Fonds over het neoliberalisme. Ja, u leest het goed: kritisch en van het IMF en niet van een of andere linkse organisatie of denktank.
Twee stellingen van het neoliberalisme worden alvast onderuitgehaald. Het betreft de zogenaamde heilzame effecten van de liberalisering van het kapitaalverkeer en van de inperking van de overheid binnen het economisch bestel. Welnu:
1. onvoorwaardelijke openstelling van de kapitaalrekening van de betalingsbalans werkt vaak contraproductief omdat de voordelen van ‘Foreign Direct Investment’ teniet gedaan worden door kortlopend speculatief kapitaalverkeer. Dat laatste verhoogt de kans op een financiële crisis en versterkt de inkomensongelijkheid. De landen die in het verleden verplicht werden door het IMF om de kapitaalrekening open te stellen in ruil voor betalingsbalanssteun (vaak ontwikkelingslanden) zullen alvast blij zijn met dit voortschrijdend inzicht van de financiële instelling.
Rituelen en kunst
Zou het dan toch zo zijn dat mensen met een strakke dagindeling productiever en creatiever zijn? Dat een gedetailleerde, nagevolgde dagorde eerder bevrijdend dan benauwend werkt? Moeten we nu elk onderdeel van de dag gaan ritualiseren opdat we ons attenter, bewuster, en dus minder afgeleid van onze taken kunnen kwijten, en dit met een hogere mate van kwaliteit en voldoening?
Naïef?
Ik hou van personen die onbevangen, onbezorgd en eenvoudig zijn. En nog meer van kunstenaars die dat in hun werk tot uiting brengen.
In het SMAK loopt er thans een overzichtstentoonstelling rond het werk van Michael Buthe. Zijn wereldkaart trok me onmiddellijk aan. ‘Weltkarte’ is tekenend voor de openheid waarmee Buthe omgaat met diversiteit. De collage verenigt menselijke figuren uit alle werelddelen, tijden en culturen. De figuren zijn samengebracht in een wereldbol, een cirkel, een vorm zonder hiërarchie. ‘Weltkarte’ toont Buthes beeld van een wereld waarin geen politieke, geografische of andere machtsorde heerst. Verschillen versmelten met elkaar onder een gouden sterrenhemel van gouden stippen die visuele verschillen vervaagt en zo alles met elkaar verbindt.
Sushi-raadsel
Een bekende sushi-bar in het Gentse serveert California Rolls in porties van 6, 9 of 20.
Nu wenst de eigenaar te weten wat het grootst mogelijke geheel getal is dat hij NIET met zijn porties kan bedienen?
Kan jij de eigenaar helpen?
Peter
Floraliën
Op de laatste dag van het Gents evenement hebben we ons toch nog laten verleiden tot een bezoekje aan de Floraliën. En wat hebben we geleerd? Vier zaken:
1. Ook in het niet betalende gedeelte waren er interessante zaken te bezichtigen. Zo zag ik in het Museum voor Schone Kunsten (MSK) naast de indrukwekkende bloementafel tevens werk van Marthe Donas, en ik was meteen verkocht voor het werk van deze Belgische kubistische kunstenares uit het begin van de vorige eeuw.
2. In de Leopolds kazerne ontdekte ik dat er ook een Keltische horoscoop bestaat. De Kelten hielden van de natuur en ze vertaalden specifieke kenmerken van bomen naar menselijke eigenschappen. Ik blijk een den te zijn. OMG! Slechts het eerste gedeelte van de omschrijving klopt zeker: “houdt van aangenaam gezelschap, actief, natuurlijke aantrekkingskracht, intelligent, ijverig en betrouwbaar.” Het tweede gedeelte vindt ik eerder twijfelachtig: “wordt snel verliefd maar dat gaat ook snel weer over.” En het laatste deel is ronduit foutief: “geeft snel op.”