Wat een ontgoocheling! We zijn zaterdag naar een basketbalwedstijd in het Verizon Center in hartje Washington geweest. De “Washington Wizards” tegen de “San Antonio Spurs” is nooit die wedstrijd geworden die ik mij er van voor gesteld had. Reeds na het eerste kwartier waren de Spurs uitgelopen tot 37 punten, tegen 18 voor de Wizards. In de resterende speeltijd bedroeg het verschil soms 40 punten, en het eindresultaat was dan ook van bij de prille aanvang enigszins voorspelbaar.
Gelukkig was er genoeg vermaak in de zaal om het publiek tevreden te houden. Naast de verplichte nummertjes van de schaars geklede “cheerleaders”, zoemden de camera’s tijdens de pauzes ook in op vermoedelijke koppels die dan geacht werden elkaar te kussen. En aangezien het publiek dit op grote schermen kon meevolgen, volgde er bij een daadwerkelijke kus een vrolijk gejoel of bij een weigering een afkeurend gebrom. Eveneens grappig was de dame die in een klein doorzichtig kamertje alle bankbiljetten mocht grijpen die met een enorme windstraal de ruimte werd ingeblazen. Kortom: brood en spelen op Amerikaanse maat. Toch blij dat ik er niet heb gegeten want in 2010 was het Verizon Center één van de twee Amerikaanse sportarena’s waar 100% van alle voedingszaken ernstige inbreuken vertoonden op de gezondheids- en sanitaire voorschriften.
Peter
Waarom doet de Food and Drug administration daar niet wat aan? Jij weet het, dus anderen ook. Bouwen de kranten daar geen schandaal rond?
Waarom kroop je in de nok van het dak?
Dag Thor,
Het antwoord is vrij eenvoudig. Prijzen variëren van 2000 USD, met een zitje aan de rand van het speelveld, tot 35 USD in de nok. We gingen met 4 en mijn rekening was vlug gemaakt!
Peter, je kijkt wel erg kritisch en ernstig. Is het Amerikaanse “brood en spelen” dan niet helemaal aan jou besteed?
A-ha Peter! Nog altijd even sportief! En hoe gaat het met de lokale “Rode Duivels”?
André.
Ernst? Het is gewoon een pose mij opgelegd door de fotograaf waarbij ik vergat te lachen.
Rode duidels? Yes! We spelen binnenkort een toernooi in het kader van de francophonie, waarbij ik de twijfelachtige eer heb om het team samen te stellen. Haha…
Dag Peter en Astrid,
Een advies, eet nooit op publieke plaatsen, alleen bij goede kennissen.
Een prachtige foto, lijkt op een filosoof.
Groetjes,
Mildred
het lijkt ook alsof je ver verwijderd bent van de toiletten – of vergis ik me?
Ivan