Er staat een blanke man in de lobby met een gekrakeleerde huid en een kleur van verschoten perkament, die misschien niet direct heeft meegevochten in de Amerikaanse burgeroorlog maar toch zeker een aantal mensen heeft gekend die dit wel hebben gedaan. Hier staan we dan: in de prestigieuze club “The Boar’s Head” nabij Charlottesville.
De dame aan de balie legt ons vlug de regels van het huis uit. In het restaurant “The Old Mill Room” verschijn je best gekleed. Jeans zijn er niet welkom. Als je toch “casual” wil dineren, dan kan je dat altijd in “Bistro 1834” doen, waar een aantal tafeltjes rond een drukbezette bar staan.
De gangen naar de kamers zijn nauw en muf, maar de kamers zelf zijn ruim met veel donker hout dat afkomstig is van een verlaten molen uit 1834. Ik waan me terug in Afrika. Het hele etablissement straalt dezelfde sfeer uit als van die oude Engelse “country clubs” in Zimbabwe, Kenia of Tanzania. Het zijn reminiscenten van een koloniaal verleden dat nooit meer terug komt maar dat toch op een of andere manier in stand wordt gehouden. Hier wordt nog betaald voor luxe die er geen meer is.
“The Boar’s Head” gaat prat op zijn rijke geschiedenis die teruggaat tot in 1730. Het enige wat volgens mij wezenlijk veranderd is, is het personeel. Hier wordt je niet langer bediend door de zwarte medemens, maar wel door zijn lichtkleurige Spaanssprekende variant. Dat waren de inwoners van Virginia wel aan zichzelf verplicht!
Peter
Hmmm. Moet dringend op zoek naar die Engelse country clubs in Tanzania… zouden ze ondertussen nog in het mortuarium van de oude glorie gehuisvest zijn, of toch reeds richting crematorium opgeschoven?
Je ne savais pas que vous voyagez aux Etats-Unis ? Merci pour ce blog qui nous montre encore une fois vos visages que nous regrettons de ne plus voir ici au Belgian Club ou aux réceptions de l’Ambassade.
Annick et moi vous souhaitons de bonnes vacances, d’après vos récits d’ailleurs, vous semblez en profiter à merveille !
Nous vous envoyons toutes nos meilleures amitiés.
Janine, Annick et Alice
Met wat marketing krijg je van tegenwoordig alles verkocht. Er zijn zo veel visies op het verleden, niet steeds gefundeerde, maar toch. De marketing jongens spelen daar handig op in. En wij, de klanten, doen eraan mee.
Anderzijds kan een andere klant van “The boar’s head” een man of vrouw met een ander verleden of background een heel ander verhaal verzinnen dat volledig en correct zijn of haar visie weergeeft en toch diametraal staat tegenover Peter’s.
Vous savez Janine, ce type, Peter donc, on le rencontre toujours auprès des “Club Belges” ou aux réceptions nombreuses de l’ambassade Belge. Je pense qu’on l’a déjà rémarqué dans les ambassades de Paramaribo (Suriname), Ho-chi-min (Vietnam), Harare (Zimbabwe), Kampala (Ouganda) ou même Washington DC. Il est assez fortuné donc il peut se permettre les voyages les plus excentriques.
Binnenkort ook kommentaar in ‘t duits?
Keep trucking,
Guy
Guy, ärgern Sie sich nicht. Ich habe mein Brot ins Ausland verdient, Sprachen Kenntnisse waren unbedingt notwendig, und sicher Deutsch. Seitdem bin ich im Ruhestand versetzt, aber tagtäglich werden zu Hause noch immer 3 Sprachen verwendet.
Mfg.
Guy, ergert U zich niet. Ik heb mijn brood in het buitenland verdiend, talen kennis was absoluut noodzakelijk, en zeker het duits. Sindsdien ben ik gepensionneerd, maar nu nog worden dagelijks 3 talen thuis gebruikt.
Mvg.