De dichtbundel Bezette Stad van Paul Van Ostaijen is opnieuw heruitgebracht: het is een herdruk op oorspronkelijk formaat met behoud van de ‘ritmiese typografie’. Natuurlijk heb ik het gekocht, want het werk van Paul van Ostaijen staat voor non-conformisme, iets wat me zeer aansprak tijdens mijn secundair bestaan vol met opgelegde regeltjes, verplichte taken en overbodig huiswerk. Boem, paukenslag, dat was tenminste nog iets revolutionairs. Het doorbrak het carcans van een voorgespiegeld en na te streven monotoon bestaan.
Wat ik evenwel niet wist, is dat Paul van Ostaijen ook zijn donkere kantjes had: collaborateur, coke-snuivend en teruggetrokken in een veilig Berlijn na de wapenstilstand. De aantrekkingskracht van de auteur op de jeugd was waarschijnlijk dusdanig dat het onderwijs liever bepaalde elementen uit zijn leven wegfilterde. Zijn poëzie was al tegendraads genoeg. Luister maar even mee. Hoogst interessant!
Peter
Dank voor dit duwtje in de rug: deze zomer moet het er eindelijk van komen om die nog ingepakte “Werken” van Majakovski te lezen, en dan pakken we Van Ostaijen aan!
(zie ook dat andere werk, voor de link tussen beide: http://www.uitgeverijhuisclos.nl/44.html)
Zeer leuk, Tom. Het werk ziet er indrukwekkend uit. Misschien moet ik ook maar eens zo’n boekje uitgeven met een duimregister.