Hoe worden bedrijven terug winstgevend? Volgens Karl Marx waren er maar twee mogelijkheden: absolute en relatieve meerwaardeverhoging, t.t.z. je kan mensen langer laten werken voor hetzelfde loon of je kan ze er harder laten voor werken. Dit is dan ook het referentiekader waaraan ik veel voorgestelde maatregelen ter bevordering van de competitiviteit en de werkgelegenheid toets.
Evenwel, besef ik nu, is er nog een derde manier om de winsten van de bedrijven te vergroten: je vermindert gewoon het loon. Een indexsprong past binnen die gedachtegang. De verrechtvaardiging daarvoor is simpel en lineair: betere winstgevendheid leidt tot hogere werkgelegenheid. Maar wat zeggen de economen van de OESO nu: “een verdere loonmatiging schept geen banen en veroorzaakt sociale ellende”.
Het is in de economie niet anders dan tijdens de tweede Golfoorlog. Onder het mom van drogredenen stelt men maatregelen voor waarvan men de consequenties foutief inschat.
Peter
De bankiers en andere bonus roofridders zullen toch hun miljarden bijeen moeten krijgen, en als dat niet linksom gaat, via bedrijfswinsten, dan maar rechtsom, via het verlagen van de kosten: loonsverlaging.
Dat was toch al een beproefd procedé in Duitsland. Dus eigenlijk niets nieuws onder de zon en ook zoveel gemakkelijker dan iedereen zijn aandeel in de belastingen doen betalen. Maar ja, dan zouden alle bedrijven weglopen uit België (wordt toch beweerd door rechts Vlaanderen…).
Het is gewoon politieke economie: het gaat om macht.
Enkel mr. “Mediaan” heeft belang erbij dat de “economie”goed draait. Voor die bovenaan kan dat geheel hen geen bal schelen, voor die onderaan maakt het geheel algemeen ook niet zoveel uit. Ze hebben toch zeer weinig. In een sociaaldemocratie natuurlijk iets meer.
We moeten niet verwarren wat de drijfveer is van de elites (namelijk meer geld en macht) en wat de uitleg is (a rising tide will lift all the boats, if we wait long enough, the sun shines and it is a blue moon).
De dereguleringsmythe is altijd een “verhaal” gebleven, weinig gestoeld op economische inzichten. Expliciet op “deze keer is het anders”.
Onlangs las ik ergens dat bij politiek de bovenste 20% probeert de volgende 30% te overtuigen dat hun belangen aan hun kant liggen. Een manier hiervoor is nationalisme.