Refugee crisis

Wanneer spreekt men van een crisis? Ik denk dat men van een crisis kan spreken wanneer men geconfronteerd wordt met een dwingend probleem waarop men niet voorbereid is maar dat toch een dringende oplossing vraagt. De vluchtelingencrisis is zo’n crisis. Achterom kijken heeft dan geen zin. Actie is vereist en zal in veel gevallen neerkomen op improvisatie. Dat is allemaal niet erg. Aan gedegen opvangparaatheid kunnen we later nog werken. Maar we moeten wel beseffen dat onze huidige aanpak van het vluchtelingenprobleem later alleen maar zal beoordeeld worden op het feit of ze menselijk was, gebaseerd op objectieve noden en wars van religieuze en (geo-)politieke overwegingen. Als we deze principes meenemen bij het ontwerp van al onze acties, zitten we alvast goed! De geschiedenis – en niet het korte termijn denken – zal over ons oordelen.

video
play-sharp-fill

Peter

8 thoughts on “Refugee crisis”

  1. Ik denk hierbij aan ‘Wat is de wat’ van Dave Eggers. De VS selecteerde haar asielzoekers in Soedan zelf en vloog ze over nà selectie. Misschien is dit geen slecht idee. Het lijkt me een heel stuk menselijker omdat je een risicovolle illegale tocht via mensensmokkelaars ontmoedigt.
    Daarenboven vergemakkelijkt zo’n aanpak de spreiding over de wereld. De Golfstaten kunnen op die manier ook betrokken worden bij de spreiding.

  2. Dag Peter,
    Helemaal eens, meer nog dan een vluchtelingen crisis is dit een humanitaire crisis, want diegenen die nu in de spotlights staan in Calais, Lambedusa of Kos tonen slechts een fractie van het echte lijden, back home. Ik kan me niet uitspreken over Syrie, Irak, Eritrea, etc die toch wel weg vluchten van een slechte situatie. Procentueel gezien per aantal inwoners zijn de Gambianen nummer 1 vanuit West Africa. Ik ken er daar een paar van, die nu in een kamp rond Rome zitten, en met spijt van de ‘investering’. Zij vluchtten ook weg, of eerder vluchtten naar een ‘betere toekomst’ en prikkeldraad of water of grenzen houdt hen dan niet tegen. Na de VRT (met trouwens een flauwe en niet representatieve reportage) was er nu ook onlangs een reporter van Nieuwsuur en in de reportage (beter huiswerk gedaan) getuigde een teruggekeerde gambiaan: if you cannot make in Africa, you will also not make it in Europe…Grenzen bewaken en bootjes vernielen ala Francken zal structureel niets veranderen en de afrikaan niet tegenhouden, maar humaan is het al zeker niet. De kwestie hier blijft dan vooral, hoe bieden we de mensen hier een toekomst en een leven.

  3. Dank Peter voor je blog. Een humanitaire crisis zeker. Moeilijk om een onderscheid te maken tussen politieke vluchtelingen (Eritrea), ontsnappen van ellende (Syria en Somalia), ekonomische migranten (Gambia). Allen zijn mensen zoals wij met evenveel rechten en ambities. Europa moet een korte termijn oplossing vinden en daarna zoeken naar lange termijn! Maar de lange mag de korte niet immobiliseren. Veel politici en hun volgelingen leven graag op een welvaart eiland… willen niet delen!!!

  4. @ Majo. Wat te doen? Daar weet natuurlijk niemand een nauwkeurig antwoord op, maar het volgende zou toch moeten mogelijk zijn:

    1) volledige besteding van de humanitaire budgetten voor opvang ter plaatse of in omringende landen. Heden verkiezen meerdere Europese landen het humanitair budget niet volledig te besteden in functie van besparingsdoelstellingen. Maar niet adequate opvang ginds betekent meer migratie naar Europa. Die link begint nu pas door te sijpelen bij de regeringsleiders.

    2) betere spreiding van migranten. We zijn tot zoveel in staat maar kunnen blijkbaar hierover niet tot een akkoord komen. Het KT-denken van onze Europese beleidsmakers is hemeltergend.

    3) Misschien is het toch tijd voor opnieuw “boots on the ground” voor het instellen van veilige zones voor intern verplaatsten.

  5. Ja Peter, Europa zou kunnen, Europa zou moeten, …. Er zal wel veel van waar zijn. maar er wordt weinig of niets gezegd over de houding van de Golfstaten in dit alles. Die staan er immers bij en ze kijken er naar! Het ontbreekt hen geenszins aan de middelen, niet!
    André.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *