Marc Coucke, onze miljonair van Vlaamse bodem, ontvangt dagelijks brieven van armlastigen. Af en toe pikt hij er eentje uit en leest hij de brief voor aan zijn kinderen met de vraag of hij die mensen moet ondersteunen.
Is het nu werkelijk zo ver gekomen in Vlaanderen dat armen terug beroep moeten doen op de filantropie van puissant rijken? Is dit het resultaat van de traag voortschrijdende afbouw van onze welvaartstaat, met een kleine groep vermogenden – beschermd door een liberale staat – die af en toe wat kruimels toeschuiven aan de minderbedeelden.
Marc Coucke is ook nog eens een moderne mecenas: een altruïstische beschermheer van de kunstenaars. Hij ondersteunt o.a. Kamagurka. Het mecenaat kent blijkbaar sinds de start van de 21ste eeuw in Europa een nieuwe bloeiperiode na decennia van overheidszorg voor de kunsten. Steeds meer liefhebbers van beeldende kunst, theater, muziek en literatuur beseffen dat hun steun noodzakelijk is nu overheden hun financiering voor cultuur steeds verder terugschroeven.
Dat is allemaal goed en wel, maar de vraag blijft of we dat werkelijk willen. Filantropie en mecenaat zijn oubollige begrippen en zijn wezenlijke bestanddelen van een maatschappij met een onrechtvaardige inkomensverdeling. Filantropie en mecenaat zijn de keerzijde van miserie en openbare onderstand. Het een kan niet zonder het ander. Een dwaas die anders denkt.
Peter
P.S. Kamagurka exposeert nog in het Caermersklooster in Gent tot 13 september. Hij heeft mij alvast verrast.
Peter,
Ik vind je manier van kijken interessant. Volgens mij heb je het bij het rechte eind om ‘filantropie’ en ‘mecenaat’ oubollige begrippen te noemen. Maar is de overheid als algehele zorgverstrekker en steunverlener ook niet een achterhaalde zienswijze? Hoe ziet een eigentijdse start van de 21ste eeuw er dan wél uit? Je hebt me aan het peinzen gezet.
ik word er de laatste tijd een beetje moedeloos van … terug naar af, zo voel ik het ook … en een horde mensen die hard werken en nauwelijks de eindjes nog aan elkaar knopen. en een heerschap zoals coucke zou dan altruïstisch heten. giller ! de ideale maatschappij een utopie want mensen blijven mensen, wezens met gemiddeld beperkt inzicht en empathie. een gezond evenwicht tussen overheidssteun en eigen initiatief is het beste dat we al hebben kunnen bedenken volgens mij maar dat evenwicht raakt steeds verder zoek. werken in een zorgsector waar weinig tekenen van eigentijdsheid te bespeuren zijn, de klok draait er veeleer achteruit … peinzen, ja, veel peinzen …