Ha, vandaag voor het eerst rondgelopen op een zondagmorgen op de Kouter. Terwijl mijn eega op zoek was naar chrysantenzaad, heb ik gemerkt dat ook mijn favoriete boekhandel annex terrasje haar deuren openhoudt op Gods rustdag. En in de andere hoek van het plein kan je een dozijn oesters met een glaasje cava wegspoelen. De bloemenmarkt op zondag is wat mij betreft voor herhaling vatbaar.
Na de Kouter zijn we naar het Smak gefietst – gratis voor Gentenaars op zondag – voor een tentoonstelling van Lili Dujourie. Lili, een kunstenares uit Ronse, heeft een gordijnencomplex en wenst dit aan de wereld kenbaar te maken. Daarnaast stelt ze ook nog restanten van voorbije crea-avonden ten toon. Het enige wat me echt geboeid heeft in het SMAK is de uitleg bij het kunstwerk “Art since 1945” van Brian O’Doherty.
Aan de overkant van het SMAK, bij de ingang van het Museum van Schone Kunsten, heb ik eindelijk Ginderella – Gentse gin met toevoeging van een selectie onkruid – kunnen kopen. En die smaakt best lekker. Mijn vrouw fietste mij intussen een smoothie op de aanpalende sappentrapper. De gin vond direct een eerste bestemming! Binnen in het museum werden we vergast op een concert met instrumenten uit recuperatiemateriaal. En dat klonk nog best goed. Kijk maar even mee!
Trots dat die Ginderella werd uitgevonden door een vriend van mij: Geert Heyneman, ook stadsbioloog van Gent! Chin chin!
“Een DOORDEWEEKSE” zondag… Voelen we dat nog aan als een contradictio in terminis? (Doordeweeks = m.b.t. de weekdagen, niet de zondag). Of is de betekenis gaandeweg uitgebreid naar “doodgewoon”? Taal is boeiend.
Gent trouwens ook.
Dag Marcus,
Dat heb ik met opzet geschreven, vandaar de smiley er achteraan, en ook om te kijken of daar een reactie zou op komen.
Peter
Die smiley was duidelijk genoeg… en jou kennende, Peter…
Toch vermoed ik hier een taalevolutie. Je ziet meer en meer context waarin “doordeweeks” de betekenis van “gewoon” krijgt.
Zie je hoe boeiend taal is? Al 3 responses!