Hoe het heuglijk nieuws…

Dag Tom

Op deze bijzondere dag, speciaal voor jou, …

Hoe het heuglijk nieuws Gent bereikt

TIP : beluister eerst zonder onderstaande tekst uit te klappen!

[DDET << Hoe het heuglijk nieuws Gent bereikt >>]
Hoe het heuglijk nieuws Gent bereikt!

Ik spring achter mijn bureau, en de ambassadeur,
Door al het ijverig gestommel achter de deur,
Nieuwsgierig naar zoveel ongewone activiteit,
En enigszins verontrust door de bedrijvigheid,
Van het laat dinsdags getokkel op mijn klavier,
Opent de deur en informeert vanachter een kier,
Ca va, alles goed, man, wat tik je daar snel,
Geen tijd, gehaast, ik mompel jawel … jawel

Tikkel tokkel tik, aangetrokken door de noeste arbeid
Schuifelen de vooraanstaanden over het statige tapijt
Vertrouwde gezichten, maar ook Kerry en Hagel,
Lusten iets anders dan “cream cheese” en “bagel”
Geen tijd, gehaast. Tik ik snel door, zoals zelden
Greet De Keyser, die haar afscheid komt melden
Krijgt niet meer dan een vluchtig hallo
Schurende oksels roepen om een deo

En ook Obama verlaat even de “fiscal cliff”,
Moe, op zoek naar een republikeins tegengif
Aangetrokken door de stoom uit de kanselarij
Op zoek naar een antwoord, voor de crisis nabij
Zwarte rook, wanhoop, de president teleurstellen,
Geen tijd. Gehaast. De boodschap die ik moet vertellen
Is van een geheel andere aard, ’t is dinsdag
5 februari, en binnen enkele seconden, 6 uur klokslag.

’t Is dat dan, mijn goede vriend overzee, als een atleet
in een andere tijdzone, met zwierige pas, de 40 betreedt.

Proficiat (of hoe het heuglijk nieuws Gent bereikt)!

Peter

Washington DC, Feb 5, 2013 – 18.00
Ghent, Feb 6, 2013 – 00.00

[/DDET]

[DDET << Wederbericht van Tom >>]

Beste Peter,

Het nieuws heeft Gent bereikt!

Maar of het echt heuglijk nieuws was?
Dát is iets wat niet meteen blijkt
Uit ‘s ontvangers kwaaie grimas

Want, zo kreunt de geadresseerde:

Met zwierige pas, met zwierige pas ?!?
Hij dacht toch niet dat het nog zoals met 1999 was
Waarmee de purperen prins
(Hij wiens naam ooit als TAFKAP las)
Ergens diep in de jaren 80
Alle puberleed van de middelbare school genas

En de gouden tijd
van de gespierde atleet
Die op het veld alles en iedereen binnen deed
(Bon, in zijn gedachten, dat heet,
Maar willen is kunnen
Zei zijn grootvader altijd
Zij het om een hem onbekende reden
Slechts tot oma’s schampere jolijt)
Enfin, die gouden tijden
Zijn toch al een eeuwigheid verscheiden

Dat het maar gauw 2023 zijn mag
Verzuchtte hij nog, afgelopen zondag

Want dán is eindelijk de midlife crisis nabij!
Dán gaat hij compleet over the top!
Dán geeft hij er nog eens een flinke lap op!
Dán wordt het hier een ongeziene braspartij!
(Vaneigens met zijne maat uit Amerika erbij!)
En pronkt hij voor heel Hent met zijn houten kop

(Ongemerkt haalt zijn vrouw haar schouders eens op
Weet ge nog, willen is kunnen, zei uw grootvader altijd
Peinst ze bij zichzelf, maar natuurlijk weer net voldoende luidop
Opdat hij al bijkans in zijn broek schijt
Alleen al van ‘t gedacht aan een beschamende flop)

(Maar voor hij weer moedeloos in de zetel zakt
Heeft hij zich voor de gelegenheid
toch maar een goed glas pastis gepakt

Een 51 – da’s weer een jaar respijt.)

Tom (Even geroerd door het overzeese bericht-gedicht
als zijn aperitief.  Oprecht dank!)
[/DDET]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *