Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan
Wederom inpakken op een zonnige dag
Aan de rand van afscheid nemen staan
Gekleefd tussen duim en wijsvinger, de zoekgeraakte stift,
het slordig geschreven bestemmingsadres
Pakken te zwaar, dozen te vol, Gent nog ver
Verhuizen als een veelvoud van opgeborgen ervaringen
Onbeholpen woorden als “we stay in touch”
maar ook zoveel zin om, vol van emoties
en met zwoele verwachting, te schrijven
dat van de stad waar je nu weer heen gaat,
een plattegrond bestaat, die je reeds vroeger
zeer intens en met veel plezier doorlopen hebt.
Peter
Welkom terug in Onze Goede Stede, Eddy!
Wat mooi geschreven Peter!
mooi verwoord
mixed feelings
‘t zal wel eens vaker knagen
maar er wachten ook veel open armen op jullie
Mooi geschreven.
Gentsche Fiesteeeeeeeeeeeee………
Welkom thuis. 🙂
Prachtig, hoor! Het onbeholpen en gemengde gevoel van verhuizen, in woorden gebracht.
Welkom terug, Peter.
We doen hetzelfde hier…Grr…We zien mekaar in Belgie !!
Welcome back!
Gent?!
Wanneer Burundi?
@ Luc. Thank you for comparing my hometown to a country … and that is exactly the reason why I prefer Ghent above Burundi.