Het is nog maar pas dat je ouders mij als “peter” verzochten, en nu op een zucht, sta je hier al te blazen, de meest wonderlijke tonen, uit dat voortreffelijk instrument, als een volwassen vrouw, laat je het rietje knallen, onder het goedkeurend oog van een voormalig vorst, heers je over het rijk der tonen, solerend op je eigen ritme. Wauw!
Peter
wow, volgend jaar op gent jazz 🙂
Nog nooit een sax zo gehoord. Wonderlijk mooi.