Meer en meer besef ik hoe gefortuneerd ik ben om in Gent te wonen: een immer progressieve stad, met aandacht voor cultuur en met een geest van openheid naar de medemens… en zonder militairen in het straatbeeld.
Peter
Category: Landen
Geverfd gevoel
Heb je dat ook wel eens dat een schilderij een zeer herkenbare emotie losmaakt die gekoppeld is aan je jeugd? In het schilderij “Langsheen de E5” van Antoon De Clerck herkende ik onmiddellijk de autostrade van mijn jonge jaren. Bruggen waren nog fonkelnieuw en niet met roet beslagen. Auto’s waren schaars en verschilden nog beduidend van elkaar: een Volvo was geen Toyota, en uiteraard gold ook het omgekeerde.
Antoon De Clerck behoorde tot een groep van kunstenaars, die na het onheil en de gruwelen van WO II, de heropstanding en de praktische verbeteringen van de maatschappij wilden weergeven. Hun uitgangspunt was de lijfelijke en de geestelijke ervaring van een nieuwe wereld die ze positief wilden beleven en interpreteren. Zij hadden bijzondere aandacht voor objecten die de nieuwe tijd symboliseerden, zoals nieuwe auto’s, gechromeerde voorwerpen, betonnen palen en platen, heropgebouwde muren, nieuwe openbare werken zoals bruggen en wegen, en dies meer.
Mu.ZEE
Cultuurbeleving moet je zelf organiseren anders blijf je maar op je luie krent zitten. Dus wij naar het << Mu.ZEE >> in Oostende waar ons een aangename verrassing wachtte.
“Hebben jullie recht op een korting?” vroeg een aardige man aan de balie. Ootmoedig bekende ik van niet, ook al is Astrid wederom een studente. Student ben je in België tot maximaal 26 jaar. “Weet je wat,” zei de vriendelijke man redelijk doortastend, “ik denk dat jullie een tweede verblijf hebben in Oostende en die krijgen net dezelfde korting als echte Oostendenaren.” Het spreekt vanzelf dat we op dat moment tweedeverblijfhouders werden. Tegen zoveel goede wil, ga je best niet in!
Het ideaal cadeau
Heb je het ideaal cadeau nog niet gevonden? Zijn jouw cadeaus al weggedragen naar de tweedehandswinkel? Geen nood, zoek niet verder en draag bij aan een filmproject van Suleigha Winkel, een jonge filmregisseuse uit Suriname. In de video hieronder vertelt ze precies wat ze wil doen en ook hoe Astrid Belliot hier bij betrokken is. Een ideaal cadeau voor een aanstormend talent!
Beste wensen
In 2014 hebben we een goed mens van ons heen zien gaan. Maar toch is het overwegend een goed jaar geweest, met o.a. een eeuwling in de familie. Daarom, aan eenieder, een gezond 2015 toegewenst. Gezondheid is het hoogste goed. Daarna wensen we jullie goede sociale relaties en sterke familiebanden toe. En als het even kan, ook nog een interessant werk waaraan voldoende bestaansmiddelen zijn gekoppeld. Laat 2015 gewoon goed zijn voor ons allen.
3 tiny facts about NY
De torens van het “World Trade Center” zijn niet meer. In de plaats is nu de “Freedom Tower” gekomen. Die is zo’n 400 voet hoger dan de oorspronkelijke torens. De “Freedom Tower” is niet de hoogste toren ter wereld, maar meet wel precies 1776 voet (ongeveer 541 meter), en dat is geen toeval, want het is een duidelijke referentie naar de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten.
In memoriam
Ik reed op de ringweg rond Washington DC toen ik “Click and Clack, the Tappet Brothers” voor het eerst hoorde op de autoradio. Sindsdien luister ik wekelijks naar hun show: “Car Talk” genaamd. Het wordt aangekondigd als een programma over auto’s en autoreparaties, maar het is meer een vaudeville waarin de twee broers de draak steken met zichzelf en af en toe ook een beetje dollen met de inbellende luisteraars. Naast auto-advies geven ze vaak tips voor het in stand houden, of juist niet, van huwelijken en relaties.
100 jaar
precies 100 honderd jaar geleden
terwijl de moffen en de geallieerden
zich met aarde besmeurden en
zich van elke cultuur ontdeden
Stemadvies
Ik had het zelf niet beter kunnen schrijven. Ik had het willen schrijven, dat wel, want hetzelfde verhaal was reeds in mijn hoofd gerijpt, en ik had het al een aantal keer verteld aan collega’s, vrienden en familie. En dan lees je precies wat jij denkt en verkondigt in een column in “De Morgen”. Hieronder volgen enkele fragmenten. Ze zijn van de hand van Raf Walschaerts, cabaretier en helft van Kommil Foo. Ik vind het ronduit schitterend, ook al zijn het mijn eigen gedachten verwoord door een ander. Geen letter wens ik te wijzigen.
Dear J.
It is with utmost restraint that I address myself to you through this medium, but somehow I count on the readers of this blog to reinforce my message. You are American and your husband is Belgian and you both have decided to settle in Belgium. I always thought your husband to be a little queer, but now he has proven himself totally insane. On his Facebook I read that … “you are moving to the coolest place in Belgium” … followed by a video of Antwerp.
Let me warn you. People in Antwerp take great pride in their “Boerentoren” … and this is exactly going to prove my point. Coming from Chicago, dear J., you have to understand that for the people of Anwerp this building with its height of 88 meters is nothing less than a skyscraper and the rest of the world has it completely wrong when they fail to recognize this. People from Antwerp think themselves to be cosmopolitan while they are strolling over the “Meir” not realizing they are petty-bourgeois failing to detach themselves from the odor of their conservative litter.