Ik sta hier in de neogotische kapel van de abdij van Drongen. Mijn lijfwachten staan ietwat verdekt opgesteld. Ik ben een en al aandacht voor mijn gids. Die poogt de gepersonaliseerde rondtoer interactief te maken door regelmatig vragen op me af te vuren. Geen van mijn antwoorden is correct. Ik ben een nul in de katholieke leer. En neen, de onbevlekte ontvangenis duidt niet op het feit dat Maria geen geslachtsgemeenschap heeft gehad, maar wel dat ze niet beladen is met de erfzonde. Ik verwar, aldus mijn gids, duidelijk de onbevlekte ontvangenis met de maagdelijkheid van Maria. En binnen de katholieke leer zijn er wel meerdere maagd gebleven, ook al hebben ze kinderen gebaard, maar alleen Maria is onbevlekt ontvangen (euh … naast Jezus, veronderstel ik dan).
Gewapend met al mijn kennis, begeef ik mij huiswaarts. Bij het avondmaal verander ik wijn en brood in het bloed en het lichaam van Christus. Maar ook dat lukt me niet goed. Google brengt raad. Transubstantiatie binnen de Eucharistieviering is het enige sacrament dat voorbehouden is aan een priester. Vandaar dat ik geen wijn in bloed kan veranderen, geen brood in het lichaam van onze heer. Maar alle andere sacramenten mogen – in geval van nood – wel door een leek uitgevoerd worden. Wie wenst er nog te biechten te gaan bij mij?
Peter
Gaan biechten? Mijn lagere en middelbare school heb ik doorlopen in katholieke scholen (waaronder Jezuïeten). In mijn herinneringen ben ik op die 12 jaar een 10-tal keren gaan biechten. En dat zegt niets over mijn zonden. Het zegt vooral iets over de toen veranderende mentaliteit binnen het katholiek onderwijs. Zelfs biechten werd toen reeds een beetje folklore. Mijn godsdienstleraren haalden het niet in hun hoofd om het in hun lessen over ‘transsubstantiatie’ te hebben. Ik had de indruk dat het als weinig relevant werd beschouwd. Daarom ben ik onder de indruk van een lokale gids in Drongen die zich daar wél over buigt en verwacht dat z’n publiek enige kennis ter zake zou hebben. Hoe oud is die man?