Mijmeringen (versie 1.0)
Hoe vaak loop ik niet in gedachten
Onbekommerd, zonder veel te verwachten
Op ‘t pad langs ‘t ouderlijk huis
Hier heb ik gewoond, hier voel ik me thuis
Hier koos ik richting, zonder dat ik ooit vergat
De schuchtere stappen, op ‘t vele maal betreden pad
En toch, ook in mijn geest slaat de ouderdom toe
Herinneringen vervagen, uitgewoond en moe
Flarden uit scheuren en diepere lagen
Ijl nu, wat blijft, nog enkele vragen
Er zijn geen antwoorden meer te verwachten
Voor wat leeft in mijn gedachten
Wat me rest is morgen
Onbevreesd en zonder zorgen
Peter
Wonderlijk mooi Peter
Prachtig Peter. Het doet me denken aan “Het Dorp” van Wim Sonneveld.
https://youtu.be/CTrzuKEimA8
Heel mooi en zo plots op een woensdag ochtend ❤️
Uitnodigende vooruitzichten die we graag verwachten als kers op de taart.
Treffend verwoord Peter.
Peter, er schuilt een groot dichter in jou! Mooi !
Heel mooi gedicht Peter !
“Wat me rest is morgen,
Onbevreesd en zonder zorgen”
Ik hoop dat het waar mag worden (zonder Trump).
Prachtig, beste Peter.
Moest ook lachen met Mieke’s commentaar … 😉
Doe verder zo!
Groetjes, Martine
Heel mooi Peter,
Geef ons maar nog van dat!
Om even stil te staan … verzachtend en open naar de toekomst
Mooi
Nu nog op muziek zetten!
Zeer mooi Peter, hetzelfde talent als vake .
Mooi mooi mooi. Prachtig gedicht broer. Alhoewel ik heb wel een beetje anders beleef, gezien Pieter, onze zoon er woont en ik er nog dikwijls kom. Telkenmale komen andere herinneringen boven.