Thrillers

Tijd genoeg in het Corona tijdperk, zou ik zo denken! Hierbij alvast enkele ideeën rond wat te lezen of juist niet te lezen als je van spannende boeken houdt. Ik heb er drie gekozen die dit jaar zijn verschenen. Het eerste en het laatste boek zijn bovendien de start van een nieuwe serie met een nieuwe held.

Vaseem Khan – Midnight at Malabar House

Wat een heerlijk boek! Een thriller met een klassiek structuur. Persis Wada wordt belast met een moordonderzoek in Bombay op een vooraanstaande Brit. Zij is een van India’s eerste vrouwelijke rechercheurs die net na de onafhankelijkheid is aangesteld in een politiekantoor waar het merendeel van haar collega’s op een zijspoor zijn gezet. En die wensen haar niet te zien slagen.

Naarmate het verhaal zich verder ontvouwt, komen er meer en meer verdachten bij. Hoewel het verhaal zich afspeelt net na de dekolonisatie, wat in de meeste landen toch tot een zekere euforie heeft geleid, is dat in India veel minder het geval, omdat in die periode ook de naweeën doorsudderen van de bloedige scheiding tussen India en Pakistan. Ondanks alle hindernissen zet rechercheur Persis Wada door en ontmaskert ze de moordenaar.

Een klassieke whodunit, met veel verdachten, een sterke verhaallijn en een ontknoping op het einde. Zo hoort het! Een thriller waar ik met volle teugen van heb genoten.

Nicolas Shakespeare – The Sandpit

Het is nog maar eens bewezen! Je moet niet altijd op de recensies afgaan. Deze thriller werd aanbevolen door de ‘Guardian’, maar het ontgaat me nog steeds waarom. Puur doorzettingsvermogen heeft me naar het einde van dit boek gebracht. Ik weiger het dan ook een thriller te noemen.

De spanning die de protagonist ervaart, een journalist die een geheim wordt toevertrouwd, zit waarschijnlijk alleen in het hoofd van de auteur en leest nergens van het blad. Bovendien slaagt de auteur er in, in plaats van de lezer aan te zetten tot versnelling, het omgekeerde te bereiken. Waar er vaart moet achter gezet worden, krijg je een hoofdstuk over vissen en het effect ervan op de persoonlijke ontwikkeling. Daar zit je als lezer niet echt op te wachten, tenzij je van vissen houdt misschien.

Overslaan dit boek.

Anne Perry – Death in Focus

‘Death in Focus’ van Anne Perry heeft tenminste de verdienste dat het me nog iets heeft bijgebracht. Zo wist ik niet dat er ook in het Verenigd Koninkrijk voor WO II een fascistische partij bestond die geleid werd door een zekere Oswald Mosley, die aanvankelijk zijn politieke carrière bij de conservatieven begon, nadien naar ‘Labour’ overstapte, om te eindigen bij de ‘British Union of Fascists’.

Het verhaal speelt zich dan ook af ten tijde van het nazisme. In Duitsland wordt een vooraanstaande nazi vermoord, en een Britse fotografe loopt in de val en wordt beschuldigd van die moord. Hoe is ze in die val geraakt? Zitten de nazi’s zelf achter de moord? Speelt de Britse ambassadeur in Berlijn dubbel spel?

Het verhaal is interessant genoeg om door te lezen, maar een echte ‘page turner’ zou ik het toch ook niet noemen.

Eindconclusie : ‘one out of three ain’t bad’. Ik ga me nog eens aan wat non-fictie wagen!

Peter